Iedereen zal het vast herkennen.
Het einde van het jaar is in zicht en met dat die kreet door je hoofd heen gaat neem je onbewust de tijd om het afgelopen jaar te herleven.
Dit moment wordt dan vaak vervolgd met een zucht en geldt ook gelijk als een afsluiting van deze herdenking.
Want ja mensen, wat maken we veel mee.
Tijden van ellende. Tijden van vreugde.
Het is er allemaal geweest.
That´s the way it goes zou je zeggen, maar hey..
Ik ben ook maar gewoon een opgroeiend kind.
En op de een of andere manier zijn het toch vaak de tijden van ellende die me als eerste te binnen
schieten, dit omdat het juist de momenten zijn waarin je extra veel leert, jezelf eens flink tegen bent
gekomen en vanuit daar een onderscheid weet te maken van wat voor jou als echte ellende aanvoelt en wat niet.
Een paniek gevoel neemt voor even mijn lichaam over.
Met dat de tijd van ellende mijn gedachtegang kruist besef ik mij dat deze tijden, geweest zijn.
Zij zijn niet langer meer bij mij, laat staan dat zij mij zijn.
Maar hoe kan ik, na al die tijden op ellende gefocust te zijn, ineens met lege handen staan?
Lege, ellendeloze handen.
Het besef dat een mens vaak alle negatieve dingen onthoud, benoemd of ziet is voor mij een feit,
maar wat nou als ik geen negatieve dingen meer in mijn leven heb?
Voor het eerst kijk ik terug op iets wat ik ervaarde als ellende, in plaats van er midden in te zitten.
Het onbewust naar ellende toeleven is wat ik deed, het misschien ook wel de schuld geven zodat
ik een verklaring had voor mijn gedrag of een bepaalde situatie.
En nu moest ik het zelf doen, had ik ellende niet meer om mij de nodige back up te geven.
Het paniek gevoel zakt weg en wordt vervangen door rust.
Dus dit is wat ze bedoelen wanneer men zegt dat er iets van hun schouders af valt.
Met dat de rust zich met mijn herleef moment komt bemoeien, komen ook gelijk alle positieve momenten
van het afgelopen jaar op me af.
Want wat heb ik veel positieve dingen.
Zo is de eind conclusie dat de meeste mensen moeite hebben met het laten overheersen van positieve momenten in plaats van de negatieve en ik was daar 1 van.
En dat terwijl het negatieve je juist leert al het positieve optimaal te beleven.
Dus zo ellendig is ellende niet.
ZUCHT.
