Red het, speel grondtikkertje.

Als ik moet vertrekken heb ik haast. 

Wanneer ik dit aan mensen vertel, krijg ik ook altijd het advies iets eerder van start te gaan.

Heel goed bedoeld allemaal, maar dit werkt niet. 

Dit advies sluit niet aan op mijn behoeftes, voel er gewoon geen reet bij. 

Al heb ik 4 uur de tijd, dat laatste kwartiertje heb ik toch elke keer weer dringend  nodig en ik heb me daarbij neergelegd.

En zo was dat ook vandaag weer, als een vogel met een chronische aandoening rond huppelen met mijn rechtervoet in de lucht die ik in een schoen probeerde te plaatsen, met de linkerhand alvast de jas aan proberen te trekken.

Totdat de tv me riep, 

Hij riep me om te kijken. 

Ik deed wat deze zwarte platkop me vroeg en hij had gelijk; dit moest ik zien.

Ik keek en geloofde mijn eigen ogen, oren en tv niet.

Het gebeurde echt, de bevestiging dat ik in een maatschappij leef van lik mijn lul, was voor mij nu een feit.

De tv confronteerde mij met een reclame die mij even vertelde dat vreemdgaan helemaal geen punt was.

Het juist alleen maar voordeliger uitpakt mocht je getrouwd zijn, dat je bruiloft je win kansen heeft vergroot.

Dat ik, als single zijnde, geen kans maak op de mannen die zich op deze site aanbieden terwijl zij smachten naar een privé berichtje waarin ik ze vraag wat hun hobby's zijn.

Dat zij mijn privé berichten beantwoorden met tennissen, wandelen en koken voor zijn echtgenote als antwoord op mijn vraag.

Dat alleen het getrouwde soort dit zouden mogen gebruiken.

Maar niet zomaar het getrouwde soort.

Nee mensen, zo makkelijk werken ze niet, ze hebben een norm.

Ze benoemen een specifiek soort, namelijk de "Gelukkig Getrouwde Persoon"

Oke.

 What the fucking hemelsnaam fuck overkomt mij nou?

Menen mensen dit écht?

Zie ik het goed en is er een markt voor GELUKKIG getrouwde individuen die op zoek zijn naar een ander waarmee ze hun trouwgeloftes kunnen verkrachten?

Ik schud met mijn hoofd, adem in en adem weer uit.

Ik besluit rationeel te denken, de drama achterwege te laten.

Dus kom ik op een vrij redelijke conclusie. Ietwat zwart wit, maar realistisch. 

Ik groei op in een generatie waarin de hype van ouders die vreemdgaan, extreem hot is geworden.

Deze plotselinge hype heeft veel kinderen van deze generatie waarin ik opgroei en dus nu mijn leeftijdsgenoten zijn, kapot gemaakt.

Bij velen heeft dit hun middelbare school tijd verpest, bij de rest een andere tijd; in beide gevallen duurt het lang voordat de wonden geheeld zijn.

En nu word er doodleuk tussen neus en lippen door verteld dat we ons niet aan moeten stellen,  want papa en mama zijn gelukkig getrouwd. 

Dan mag een van de twee best het recht hebben vreemd te gaan en het gezin op een ziekelijke manier kapot te maken.

Of de kids die dit nu op tv voorbij zien komen alsjeblieft even mama erbij willen roepen om het vervolgens aan te raden. 

"Mam kijk, dit is écht wat je nodig hebt. Zal je goed doen genomen te worden door iemand anders zonder dat papa het weet!"

En dan horen dat mensen zich afvragen hoe het toch komt dat kinderen zich steeds meer op een manier uiten die verdacht veel op de eerste tekenen van ontsporing blijken te lijken, en dat zij deze vraag afsluiten met een

 "In mijn tijd bouwden we op die leeftijd met zijn alle boomhutten en deden we grondtikkertje." 

Ja, stelletje sukkels. Met grondtikkertje moest je jezelf redden, veilig stellen voor de tikker door jezelf op de grond te knallen met de voeten in de lucht en indien dit niet op tijd gelukt was werd je gered door een ander om je zo snel mogelijk weer vrij te krijgen, te redden uit de macht van de tikker.

Toen was het de hype van elkaar redden in een spel.

 Maar de generatie die daadwerkelijk op deze site zit, is niet meer te redden.

Wij zijn wel te redden. Red het.