ZEIKSTRALENDEWIJVEN

"Eva het was voorheen niet zo.
Nu belt hij 1 keer op een dag, antwoord hij niet gelijk meer op mijn Whatsapps en vanavond
gaat hij uit. Ik heb een vlam nodig, hij wilt me niet meer."

  Ik luister naar dr, haar blik geeft aan dat wat ze verteld haar zeer doet.
Ik blijf haar aankijken en terwijl ze blijft vertellen overweeg ik haar te corrigeren wat die vlam betreft. Doordat ik de privilege heb deze GTST scene bij te mogen wonen en ze het nog verdomd goed speelt ook, verteld ze mij dat ze geen vlam nodig heeft, maar beter een steekvlam kan gaan regelen.

"De spanning is weg Eef, ik voel me zo machteloos."
En buiten het feit dat ik er een godsgruwelijke hekel aan heb als iemand me Eef noemt, dat juist hetgeen is wat de agressie in mij naar boven haalt, knikte ik instemmend.
"Als we samen zijn is het heerlijk maar ik heb echt het gevoel dat hij afstand neemt, ik weet niet wat ik verkeerd doe. Ik weet het echt allemaal niet meer, ik doe zo mijn best."

En hiermee hé, hier ben ik helemaal klaar mee.
Dit soort gezever van wijven komt letterlijk mijn strot uit, juist omdat ik zelf ook een wijf ben.
Die manipulerende factor die vrouwen vanuit de natuur met zich meedragen doordat zij mannen de schuld geven terwijl er niets aan de hand is en doen alsof zij zo makkelijk zijn, vreselijk.
Snappen we dan echt niet dat wij in onze stopweek transformeren van jonge, emanciperende maar vooral opwindende vrouw naar hongerige hyena die over lijken gaat?
De hyena die het ook nog is voor elkaar krijgt de volgende minuut te janken bij een disney film, en ook weer woest worden als hij deze moodswitch niet begrijpt.
Ja, dat is pas makkelijk, hé dames?

Mijn theorie is vrij simpel.
Als je voelt dat hij je niet moet, is dat ook zo.
Als je voelt dat je jezelf eigenlijk ernstig aan het aanstellen bent, is dat ook zo.
Die drama scenes geven duidelijk weer dat de onzekerheid erin sluipt en ik zou toch zweren dat dat niet de reden is waarom hij je zo aantrekkelijk vind.
Grijp je onzekerheid bij elkaar, loop naar die prullenbak en pleur het erin, klaar.
Je bent een lekker stuk vlees, waarschijnlijk ook met een leuk innerlijk.
 En zoniet, ben je gewoon een lekker stuk vlees.
Laat hem honger krijgen en jagen.
En oja, stop met zeiken.